Λιβαδάς, Μιχαήλ

(Ληξούρι 1857 – Αθήνα 1931). Νομικός και πανεπιστημιακός. Ορίστηκε διδάκτορας της νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και υφηγητής της ίδιας σχολής το 1889, διορίστηκε τακτικός καθηγητής αστικού δικονομικού δικαίου το 1916 και δίδαξε έως το 1930. Είναι κυρίως γνωστός για την έκδοση του Εγχειριδίου της Πολιτικής Δικονομίας του Β. Οικονομίδη, το οποίο και εμπλούτισε με δικές του σημειώσεις και προσθήκες (3 τόμοι, 1905-7, αντί του ενός αρχικού τόμου του Οικονομίδη· το έργο γνώρισε πολλές επανεκδόσεις μέχρι το 1926). Άλλες εργασίες του είναι: Πραγματεία περί ανακοπής (1889), Πραγματεία περί ανταγωγής (1917), Εισαγωγή εις την μελέτην της Πολιτικής Δικονομίας (1908), καθώς και μελέτες που δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά. Ιδιαίτερη μνεία χρήζει η μελέτη Περί της καθ’ ημάς νομικής γλώσσης, που δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην Επιστημονική Επετηρίδα του Πανεπιστημίου Αθηνών (1920-26).